O wystawie

Od kilkunastu lat jednym z najważniejszych tematów związanych z naszą cywilizacją jest postępujące ocieplenie klimatu. Wiek XX i XXI przyniósł okrutne konflikty zakończone wojnami, po których pomimo dziesiątek milionów ofiar udawało się odbudowywać cywilizację i to na coraz wyższym poziomie organizacyjnym jak i technologicznym. Jednocześnie od początku XX wieku liczba mieszkańców naszej planety wzrosła ponad czterokrotnie, od niecałych dwóch miliardów w roku 1900, do ponad ośmiu miliardów w roku 2022.

Z sukcesem zagospodarowujemy coraz większe przestrzenie natury, zamieniając je w obszary upraw, hodowli i przemysłu. Opanowaliśmy przekształcanie surowców mineralnych i energetycznych, wykorzystując je do zabudowy lądów. Wytwarzamy miliardy ton wyrobów wykorzystywanych w naszym życiu a na koniec zamienianych w śmieci, z którymi nie wiemy co zrobić i jak je zagospodarować. Śmiecimy wszędzie, produkujemy miliardy ton gazów określanych jako gazy cieplarniane, których obecność w atmosferze przyczynia się to zmian warunków termicznych i ma decydujący wpływ na stan atmosfery, w której żyjemy razem z milionami innych istot żywych i roślin. Ze zdziwieniem przyjmujemy informację o procesach topnienia lodowców i podwyższania się poziomów wód w morzach i oceanach świata. Duża część naukowców wiąże zmiany klimatu z bezpośrednią działalnością człowieka i obarcza go winą
o wywoływanie procesów, skutkiem których morza i oceany zatopią dużą część lądów, na których mieszkamy, a wzrastająca temperatura na obszarach zamieszkałych przez ludzi spowoduje wykluczenie wielu z nich, znajdujących się głównie w pasie tropikalnym i okołozwrotnikowym, a zamieszkującą tam ludność zmusi do migracji na północ, w kierunku miejsc z klimatem umiarkowanym. Nie wszyscy naukowcy potwierdzają te prognozy powołując się na przykład na późne średniowiecze, w czasie którego Grenlandia była zamieszkała, a jej mieszkańcy uprawiali na niej zboża i winogrona będąc samowystarczalnymi.

Jako Artyści wizualni przyjmujemy poglądy większości naukowców ostrzegające nas przed wzrostem temperatury na Ziemi i zalaniem dużej części kontynentów na skutek podniesienia się poziomu mórz i oceanów. Nie możemy wpływać bezpośrednio na działania rządów i biznesu, ale możemy tworzyć wizje i obrazy, aby za ich pomocą informować społeczeństwo o zagrożeniach i namawiać do zmiany nawyków i próby ograniczenia konsumpcji, w trosce o naszą wspólną przyszłość.

Nasze życie związaliśmy z Toruniem, w którym mieszkamy i pracujemy oraz naszym regionem Kujaw i Pomorza. Z dostępnych prognoz na temat podniesienia się poziomu wody w morzach i oceanach nie wydaje się, aby Toruń mógł znaleźć się pod wodą, ale przecież nikt nie stworzy stuprocentowej prognozy na dziesiątki lat i nie przewidzi wszystkich okoliczności, które mogą przyspieszać lub zwalniać zmiany w środowisku. Postanowiliśmy przedstawić skutki zmian w przyrodzie w postaci ekstremalnej, z nadzieją, że nie zaistnieją.

Jadwiga i Marek Czarneccy (artyści fotograficy, autorzy wystawy)

Tak wyglądała ekspozycja wystawy.